“Ik ben via onze bondscoach Jarmila Lakeman aan Soraya gekomen. Ze is van Lei Römer en hij heeft haar beschikbaar gesteld, waar ik hem zeer dankbaar voor ben. Soraya was nog vier toen ik haar kreeg en amper beleerd. Er kon een zadel op en dat was het. In het begin zaten we niet op dezelfde golflengte. Ik kon er amper op blijven zitten en ik denk dat ik op een gegeven moment er wel drie keer vanaf gevallen ben in een kwartier tijd. Maar het ging steeds beter en we bouwden samen een band op. Als ze kan, haalt ze nog graag een grapje uit. Even kijken of de ruiter oplet vandaag! Wel zal ze me nooit eraf gooien om het eraf gooien.  
Voordat ze bij ons kwam, had ze op best veel verschillende plekken gestaan. In het begin was het alsof ze dacht ‘straks ben ik hier ook weer weg’, maar na enige tijd had ze wel door dat bij ons echt haar thuis is. We zagen haar opbloeien en vrolijker worden. Soraya is nu de dikste maten met een andere Arabier van ons. Ze was eigenlijk een verlegen pony’tje, maar is ontwikkeld tot dé dame van stal. Dat vertrouwen heeft ze nu ook op wedstrijd. De eerste keer dat ik dacht ‘hier zit echt veel in’ was tijdens haar eerste internationale wedstrijd, ook mijn eerste ooit, want ik was nog maar dertien. Daarna is het in een stroomversnelling gekomen. Het NK in Ermelo vorig jaar was wel een hoogtepunt en ook het resultaat dit jaar in Compiègne te midden van de wereldtop. Ik weet nog niet waar haar grens ligt. Tot op heden weet ze me steeds te verrassen.”

“Al vanaf mijn vierde jaar ben ik actief in voltige. De kleutergym ging me altijd heel makkelijk af en mijn moeder had collega’s die voltigeerden dus zo kwam voltige ter sprake. Gelijk vanaf het begin vond ik voltige te gek. Ik heb eigenlijk nooit actief paardgereden, alleen vroeger wat buitenritten op Shetlanders. De voltige past gewoon veel beter bij me. Het is een uitdagende discipline en daar houd ik wel van. Drie jaar geleden zocht ik een paard om mezelf te kwalificeren voor een kampioenschap. Bij de Voltigevereniging De Heerevelden kwam toen een plekje vrij op Doe Maar. De bondscoach opperde toen dat het een goede optie voor mij zou zijn en sindsdien mag ik ook op Doe maar voltigeren. Hij heeft veel meer sprong dan het paard waar ik voorheen op voltigeerde, dus dat was in het begin even wennen. Maar al snel hadden we een fijne klik. Ik ben heel trots op onze zilveren medaille die we dit jaar op het NK Junioren in Ermelo hebben behaald. Ook het WK in 2023 vond ik heel bijzonder om mee te maken. Dat was echt een leermoment voor mij en ik ben trots dat ik samen met Doe maar daar mocht deelnemen. Verder kwamen we ook in actie op het EK Voltige voor Junioren afgelopen juli in Bern. Voor mij is het belangrijkste dat ik op grote kampioenschappen fijne rondes met Doe maar kan starten en het publiek een mooie show kan geven. Ik wil gewoon aan iedereen laten zien waar we al die tijd keihard voor hebben getraind. Ik hoop ook de komende jaren nog met hem veel mooie dingen te laten zien en verder te groeien.”