Olympische en Paralympische Spelen
Reclamespot voor de paardensport
Zoals verwacht en gehoopt heeft de prachtige setting in de nabijheid van het beroemde Paleis van Versailles onvergetelijke beelden opgeleverd. Dit maakte de Spelen van Parijs tot een mooie reclamespot voor de paardensport. We blikken graag nog eens terug, met extra belangstelling voor de sportieve highlights van onze TeamNL-ruiters.
Tekst Peter van Pinxteren Beeld Arnd Bronkhorst, Dirk Caremans
EUFORIE
Janneke Boonzaaijer leverde met haar trouwe partner ACSI Champ de Tailleur een historische prestatie voor Nederland door zowel tijdens de cross (openingsfoto) als het springen geen enkel strafpunt aan haar dressuurscore toe te voegen en als negende te eindigen in het individuele klassement. Het behalen van die prestatie leverde terechte euforie op bij de jongste amazone (28) van onze afvaardiging. “Onbeschrijfelijk, ik ben zo gelukkig”, aldus een geëmotioneerde Boonzaaijer na afloop van haar rit.
ONVERGETELIJKE INDRUK
Ze deed het al vaker tijdens andere gelegenheden, zoals op het WK in Herning, en ook tijdens de Olympische Spelen liet Dinja van Liere zien te kunnen pieken als het erop aankomt met haar geweldige Hermès N.O.P.. Spijtig genoeg zat er, net als in de landenwedstrijd, ook individueel niet meer in dan die ondankbare vierde plaats. Wel liet het duo een onvergetelijke indruk achter op de toeschouwers, zowel thuis als in het stadion. Gedragen door de muziek van de Spice Girls en rijdend als een ware powervrouw knalde Dinja naar een PR van 88,432%, slechts 0,5% achter het brons. Na afloop zei ze onder meer: “Hermès voelde van begin tot eind heel goed. Toen het publiek tijdens mijn laatste lijn mee ging klappen, kreeg ik kippenvel. Als je dan afgroet, met zo veel mensen om je heen in het oranje, maakt me dat echt heel trots.”
OP DE VALREEP
Maikel van der Vleuten en Beauville N.O.P. Z voorzagen op de valreep de hippische afvaardiging van TeamNL van een medaille, brons van kleur. In dit magazine blikken we uitgebreid met hem terug op deze prestatie, die als uniek de boeken ingaat, aangezien het duo na Tokio (OS 2021) en Herning (WK 2022) een derde individuele medaille op rij wint tijdens een mondiaal kampioenschap. Maikel na afloop: “Het is ongelooflijk. Dat staat voorop. Als je er zo dichtbij zit, dan hoop je op een andere kleur, maar je moet niet onderschatten dat Beauville al vijf rondes in de benen had. Ik ben daarom heel trots op deze medaille.”
‘Overal in het stadion zaten Nederlandse fans’
Zo dichtbij huis boden deze Olympische Spelen een unieke kans voor Nederlandse paardensportfans om de verrichtingen van de TeamNL ruiters van nabij te volgen. Dat deden ze in groten getale, zo merkten ook de broers Beer (foto links) en Storm Brongers (rechts). De zestienjarige Storm en twee jaar oudere Beer wonnen tijdens Jumping Amsterdam 2023 tickets voor de eerste dag van de landenwedstrijd springen, verloot vanwege de viering van 100 jaar KNHS. Anderhalf jaar later was het dan zover. De Drentse broers reisden af naar Parijs en legden hun belevenissen vast om deze te delen op het TikTok-kanaal van de KNHS. Beer vertelt: “Het was super leuk om te vloggen en voor ons een unieke kans om onze reis op deze wijze te delen met veel volgers.”
Interactie publiek en sport
De enthousiaste broers keken hun ogen uit op en rond het stadion. “Het was er super gaaf en je had ook heel mooi zicht op het Paleis van Versailles.” En hoewel zelf actief in de dressuursport en -fokkerij genoten ze volop van alle springverrichtingen. De rit van Kim Emmen liet de meeste indruk achter. Beer: “Zij zou in eerste instantie niet meedoen en deed het vervolgens geweldig. Heel leuk om dat zo mee te maken.”
Ook de interactie tussen publiek en de vertoonde sport sprak tot de verbeelding, laat Storm weten. Het meest nadrukkelijk kwam dat naar voren bij de Franse ruiters, maar de Nederlanders lieten eveneens goed van zich horen. “Op onze tribune zat een rij met veel Nederlanders, maar als een TeamNL ruiter binnenkwam, zag en hoorde je pas dat overal in het stadion Nederlandse fans zaten.”
Fankleding van HORKA
Als vloggend duo waren de broers Brongers natuurlijk voorzien van de officiële KNHS fankleding. “We hebben deze kleren gekregen en we zagen die fankleding eigenlijk best veel terugkomen op de tribunes, vooral in ons vak. Leuk om te zien.”
Het bieden van een herkenbare look en creëren van een teamgevoel bij Nederlandse paardensportliefhebbers is een mooi effect van de van vaderlandse tinten voorziene kleding, die eerder speciaal is ontworpen door KNHS-partner HORKA. Vorig jaar werd de nieuwste collectie, met kleding voor alle (wedstrijd)seizoenen, gelanceerd en brachten we dit artikel over de achtergrond en totstandkoming ervan.
Voor Storm en Beer was het ervaren van het oranjegevoel in Versailles alvast onvergetelijk. Het smaakt de trouwe bezoekers van paardensportevenementen naar meer. Voor komend jaar staat echter een andere gebeurtenis gepland om naar uit te kijken: de geboorte van het eerste, zelf gefokt veulen.
Paralympische Spelen
‘ONE IN A MILLION’
Demi Haerkens ontpopte zich met EHL Daula N.O.P. tijdens de Paralympische Spelen tot het goudhaantje van onze hippische afvaardiging. De combinatie heerste in Grade IV van de paradressuur en zette direct de toon in de individuele proef. Haerkens: “Ik was wel een beetje geëmotioneerd na de proef. Ik had gehoopt zo’n score te rijden. Het ging zo makkelijk, Daula liep licht in de hand en ze danste met veel takt en kwaliteit. Het was precies hoe ik het van tevoren in mijn hoofd had voorbereid.”
In de kür gaf de Brabantse een passend vervolg aan haar openingsproef en blonk opnieuw het goud. De credits waren vooral voor haar merrie. “Het is zo gaaf te laten zien wat je waard bent en wat je paard waard is. Zij verdient ook dit podium. Daula is een one in a million paard. Zij gaat echt voor mij door het vuur.”
‘SAMEN SHINEN’
“Ik dacht vandaag, één ding moet ik doen en dat is genieten. Fonq heeft dat volgens mij ook gedaan. Die vond het fantastisch om weer de ring in te gaan. We hebben samen kunnen shinen.” Was getekend Rixt van der Horst. De ervaren para-amazone stond met haar nieuwe troef Eisma’s Royal Fonq aan de start van Grade III en behaalde zilver na iedere proef die ze reed. Ze had in Parijs ruim acht maanden de beschikking over haar hengst en vertelt erover: “Dit paard doet echt iets met je. Ook toen ik er voor het eerst op zat, voelde ik vanaf minuut één dat dit heel bijzonder zou gaan worden. Wij waren voor de paradressuur natuurlijk niet op zoek naar een hengst, maar zijn kwaliteiten waren zo goed, dat we toch zijn gaan kijken. Toen zag ik hem daar op de wasplaats staan en dacht ik meteen: wow, dat is hem! Ik weet zeker dat we samen nog hele mooie dingen gaan doen. We zijn net begonnen.”
De vierde deelnemer van de TeamNL afvaardiging paradressuur was Annemarieke Nobel. De amazone debuteerde op 65-jarige(!) leeftijd op de Paralympics met haar Doo Schufro in Grade I. Over dit debuut was ze niet tevreden, maar ze revancheerde zich in de kür, waar ze spijtig genoeg het brons net niet haalde en vierde werd.
‘Trots op zilver’
Demi Haerkens, Rixt van der Horst en Sanne Voets (v.l.n.r.) reden met hun drie vossen een geweldige teamscore bijeen, maar kwamen uiteindelijk toch net tekort. Waar voorgaande keren de Britten te sterk bleken, was het dit keer Team USA dat de Nederlandse equipe de loef afstak. Toch overheerste de trots bij afzwaaiend bondscoach Joyce van Rooijen-Heuitink na afloop: “Ik had heel graag gewonnen. Daar gingen we met zijn allen voor. We wisten ook dat het kon, maar ik ben nu heel trots op zilver en hoe deze drie koele meiden hebben gereden. We hebben een hoger gemiddelde dan destijds in Tokio, dus het niveau in ons land is weer omhoog gegaan. Als Amerika dan beter is, kunnen we daar niets aan doen. Het is net alsof je met springen drie man foutloos aan de finish hebt, maar die anderen net een beetje sneller zijn.”
‘FITTER DAN OOIT’
Dit keer geen goud voor Sanne Voets en Demantur RS2 N.O.P., al bleef de olympische titel in Grade IV wel in Nederland. Voets voegde in de individuele proef paralympisch zilver toe aan haar in Tokio en Rio verzamelde collectie individueel goud en keek verder dan de kleur van de medaille: “We hebben naar Parijs toegewerkt om daar goud te halen, maar niet ten koste van alles. Boven goud staat altijd het welzijn van mijn paard. Ik ben trots op mijn team en mijn paard waar ik nu al mijn derde Spelen mee rijd. Hij is nog steeds topfit, misschien wel fitter dan ooit. De weg hier naartoe, daar ben ik het meest trots op.”